Nieuws Periode 2015-2024
Het bankje wordt in de bloemen gezet. 20-10-2024
Het bankje aan het Peter J. Sterkenburg fietspad in het Friese Zurich, geschonken door Lankhorst Engineered Products, was de afgelopen zomer een veel gebruikte rustplaats voor fietsers en wandelaars. Om het geheel volgend voorjaar een wat fleurigere aanblik te geven, kreeg ons bestuurslid Tineke Fahner het lumineuze idee om bloembollen te planten in de omgeving van het bankje en aan de overkant van het fietspad. Het is te hopen dat het gras volgend voorjaar als een groen palet kan dienen voor een bont tapijt van krokussen en hyacinten die op 20 oktober 2024 door Tineke, met een beetje hulp van adviseur Ton van der Werf, werden geplant.
2 juni 2024
Het bankje aan het Peter J. Sterkenburg fietspad blijkt zeer populair te zijn.
Bij mooi weer zitten er bijna de hele dag fietsliefhebbers op maar ook wandelaars maken er geregeld gebruik van. Zoals deze twee wandelaars uit Luxemburg die van de lunch en het uitzicht op het dorp genoten. En zeer geïnteresseerd waren in het informatiebord met schilderijen van Peter Sterkenburg dat naast het bankje staat.
Bestuursvergadering stichting 2 juni 2024
Als gevolg van de corona was het alweer een aantal jaren geleden dat het bestuur van de Stichting Maritieme Schilderijen Peter J. Sterkenburg voor het laatst bij elkaar was geweest. Op 2 juni 2024 was het dan zover. Voorzitter Siep Jan Riedstra gebruikte de gelegenheid om de nieuwe bestuursleden voor te stellen en om nog eens de doelstellingen van de stichting te onderstrepen. De vergadering vond toepasselijk plaats in het huisje in het Friese Zurich waar Peter Sterkenburg vele jaren gewoond en gewerkt heeft. Na de lunch begaf iedereen zich naar buiten voor een groepsfoto. Aan het Peter J. Sterkenburg fietspad dat tegenover het huisje van de kunstenaar ligt, werd het nieuwe informatiebord over de schilder bewonderd en werd het bankje dat eveneens zijn naam draagt als zitplaats gebruikt.
Op de groepsfoto staan en zitten van L naar R: Vincent Sterkenburg, Jan Wietze Ludema, Sacha Sterkenburg, Dick Koster, Madeleine Sterkenburg, Willem Goudswaard, Siep Jan Riedstra, Tineke Fahner en Ton van der Werf.
Een vroege “Sterkenburg”
In september 2023 werden we benaderd door de heer Jan Hobo die ons foto’s stuurde van een landschap dat gesigneerd leek door Peter Sterkenburg. In het prille begin van zijn carrière heeft de schilder op verzoek inderdaad landschappen geschilderd maar dit doek leek in niets op wat wij eerder hadden gezien. Eén van onze experts bekeek de signatuur en kwam tot de conclusie dat deze afweek van latere signaturen. Afgezien daarvan was de schildersstijl heel anders. Onze expert deelde de heer Hobo mee dat hij aan de echtheid twijfelde maar dat hij graag meer wilde weten over de geschiedenis van dit werk. Tot zijn verrassing vond de heer Hobo die de eerste eigenaar van dit schilderij blijkt te zijn een rekening van een galerie in Tiel die in 1978 gedateerd is en de verkeerd gespelde naam “Herkenburg” vermeldt. Bij nadere bestudering is de signatuur echter inderdaad door de kunstenaar gezet en we hebben hier dus te maken met een zeer vroeg werk dat Peter Sterkenburg tussen 1976 en 1978 moet hebben geschilderd. Dit verklaart ook dat de signatuur iets afwijkt en dat hij nog zoekende is naar de stijl waardoor hij later bekend is geworden.
%20(1).jpg)
Maar dit verhaal kreeg nog een staartje. Enige tijd geleden werd er op een veiling een schilderij aangeboden dat qua stijl en kleurgebruik sterke overeenkomst vertoont met het schilderij van de heer Hobo en dat eveneens de signatuur van Peter Sterkenburg droeg. We moeten er daarom maar vanuit gaan dat ook dit schilderij door de kunstenaar werd vervaardigd. Zie foto.
Informatiebord aan het Peter J. Sterkenburg fietspad. 26 maart 2024
Op 26 maart werd door de firma Folkersma uit Marum aan het Peter J. Sterkenburg fietspad in het Friese Zurich een door onze stichting ontworpen informatiebord geplaatst. Het bord toont naast foto’s van de kunstenaar, ook een aantal van zijn schilderijen en een korte beschrijving over zijn leven. Tijdens een dorpsvergadering van een jaar eerder werd de plaatsing van het bord met algemene stemmen door de dorpsbewoners van Zurich aangenomen. Voor het bord werd door de fa Folkersma een frame vervaardigd in dezelfde stijl als het fietsroutebord dat ernaast staat. Bijgaand foto’s van de plaatsing.
Peter J. Sterkenburg KLP® kunststof zitbankje.28 september 2022
Ter herinnering aan de zeeschilder Peter J. Sterkenburg (1955-2000) plaatsten vrijwilligers op 28 september 2022 een zitbankje langs het fietspad dat de naam draagt van de kunstenaar en dat schuin tegenover zijn voormalige woonhuis in Zurich, Friesland, is gelegen. Het bankje was een geschenk aan de inwoners van het dorp Zurich van de firma Lankhorst Engineered Products in Sneek. Het initiatief kwam van de Stichting Maritieme Schilderijen Peter J. Sterkenburg. Het mooie weer zorgde ervoor dat het bankje snel gebruikt werd.
Foto 1/2/3 Plaatsing van het bankje
Foto 4 Van links naar rechts stichtingsbestuursleden Tineke Fahner, Jan Wietze Ludema en Ton van der Werf. Het witte voormalige woonhuis van Peter Sterkenburg vormt de achtergrond
Foto 5/6/7 De eerste gebruikers. Foto 8 Plaquette.
Súdwest-Fryslân vernoemt fietspad Zurich naar kunstenaar Peter J. Sterkenburg 13 mei 2022
ZURICH - Naamgevingscommissie Súdwest-Fryslân heeft het college van burgemeester en wethouders voorgesteld om het fietspad in de Gooyumerweg in Zurich, de 
naam Peter J. Sterkenburg-fietspad toe te kennen. Het college stemde hiermee in.
Eerbetoon aan een uitzonderlijke kunstenaar
Dorpsbelang Zurich diende het verzoek in namens Stichting Maritieme Schilderijen Peter J. Sterkenburg. “Het is een mooie kans om deze uitzonderlijke kunstenaar en het dorp nog meer aandacht te geven”. Het fietspad begint tegenover het voormalige woonhuis van de heer Sterkenburg aan de Caspar de Roblesdijk. Dorpsbelang legde de naam voor aan het dorp. De naamsverandering kreeg veel steun van de “Surchers”.
Over Peter J. Sterkenburg
De maritieme schilder werd in 1955 geboren in Harlingen als zoon van een zeeman. Sterkenburg was al jong gefascineerd door zeeschepen. De liefde voor de zee en deze schepen heeft ervoor gezorgd dat hij zich later specialiseerde in het schilderen van zowel oude als nieuwe schepen in zijn eigen stijl. In de eerste jaren van zijn loopbaan legde hij zich toe op seriewerk maar vanaf 1990 kwam zijn grote doorbraak in het Verre Oosten na een tentoonstelling van Nederlandse kunstenaars in Hongkong.
Daarna maakte Peter J. Sterkenburg alleen nog maar schilderijen in opdracht, zoals het vereeuwigen van de vloot van Smit Internationale in Singapore. Bron: groot Sneek Tekst: Ynte Dragt
"Hobbyschilder" Mijnheer Agema 19-02-2022
In februari 2022 werd ik benaderd door Sanne Hooiveld die in het bezit was van een heel vroege “Sterkenburg” met kippen. Kippenschilderijtjes waren goed verkoopbaar en om het hoofd boven water te houden heeft Peter Sterkenburg er vele gemaakt in het begin van zijn carrière. De meeste werden echter niet gesigneerd omdat de kunstenaar ze niet goed genoeg vond.
Dit schilderij vormt dus een uitzondering want de sierlijke signatuur van de kunstenaar prijkt linksonder in de hoek. Toen Sanne mij vertelde dat zij het schilderij wel wilde verkopen, was ik gelijk geïnteresseerd want deze “kipperijtjes” vormden uiteindelijk de basis van Sterkenburgs latere succes.
Het schilderij stelt een boerderijtje voor met kippen op de voorgrond. Helaas moest ik Sanne teleurstellen over de waarde want de oudste schilderijen van Sterkenburg vertegenwoordigen een genre dat tegenwoordig niet meer zeer gewild is, in tegenstelling tot zijn latere werken. We kwamen tot overeenstemming over de prijs en op 19 februari stond ze voor de deur met het schilderij.
Ze zag mijn teleurstelling want de lijst ontbrak en dat was iets wat ik over het hoofd had gezien maar ze zag wel dat ik enthousiast was gezien de emotionele waarde die dit schilderij voor mij heeft. Tot mijn vreugde kreeg ik later van Sanne de volgende informatie.
Ze had het schilderij gekocht van de kleinzoon van een meneer Agema die de “Sterkenburg” had nageschilderd en vermoedelijk de oude lijst om zijn eigen schilderij had gezet. Dat laatste schilderij stond nog op zolder bij Sanne en ze beloofde dat ze een foto zou maken en de maten zou doorgeven.
Toen ze mij naderhand belde bleek tot mijn blije verrassing dat de lijst precies de maten had van het kippenschilderij van Peter Sterkenburg. Ik vertelde Sanne hoe bijzonder het was dat iemand het schilderij had nageschilderd en dat mijnheer Agema de originele lijst van Peter had gebruikt en omdat ik de lijst graag wilde hebben, verkocht Sanne mij die voor een vriendenprijs inclusief het schilderij van de heer Agema.
Ze was zo vriendelijk om mij de “Agema” ook te brengen en in maart kon ik de originele lijst weer om mijn “Sterkenburg” zetten. Eigenlijk is het heel bijzonder dat zelfs Sterkenburg vroege werken een inspiratie zijn geweest voor andere schilders en alhoewel de heer Agema echt zijn best heeft gedaan, is het verschil duidelijk te zien, ook al stond Sterkenburgs werk toen nog in de kinderschoenen.
Nu hangt het “kipperijtje” weer in zijn originele lijst bij ons aan de muur.
Vanwege het auteursrecht op Sterkenburgs schilderijen dat bij de Stichting Maritieme Schilderijen Peter J Sterkenburg notarieel is vastgelegd bleef mij echter geen andere keus dan de “Agema” te laten verdwijnen.
Het auteursrecht beschermt niet alleen tegen het letterlijk kopiëren van een foto: ook naschilderen van een foto is verboden. En dus ook het nabouwen van de compositie en het maken van dezelfde foto. Het auteursrecht beschermt dus degene die het portret oorspronkelijk gemaakt heeft.
Met speciale dank aan Sanne Hooiveld die dit schilderij heeft bewaard en dit bijzondere verhaal heeft mogelijk gemaakt.
Jan Wietze Ludema
VERVALSING 20-6-2020
En opnieuw zijn we op een vervalsing gestoten, dit keer in een galerie in Parijs, Frankrijk. Deze galerie heeft blijkbaar alleen naar de signatuur gekeken en het is daarom begrijpelijk dat dit schilderij is aangezien voor een ‘Sterkenburg’. De penseelvoering, het kleurgebruik, de gebruikte ondergrond en de signatuur lijken echter in geen enkel opzicht op die van Peter Sterkenburg. Wij hebben de betreffende galerie geïnformeerd dat ze een vervalsing te koop aanbieden. Foto’s van het schilderij staan hier afgebeeld.
VERVALSING 8-6-2020
Het werk van Peter Sterkenburg is zeer gewild en dat betekent ook dat er mensen zijn die daar een slaatje uit willen slaan. Wees dus voorzichtig want er zijn meer vervalsingen bekend. Onze experts ontdekten begin juni 2020 op Catawiki.nl een z.g. ‘Sterkenburg’ die alle alarmbellen deed afgaan. Het schilderij ‘Zeilers bij nacht’ droeg de signatuur van Peter Sterkenburg maar de techniek leek in de verste verte niet op het superbe palet van de schilder. Nader onderzoek wees uit dat het Catawiki-doek waarschijnlijk eind 50er jaren werd vervaardigd door de schilder Otten, een broodschilder die voor de groothandel werkte en die erom bekend stond dat hij wel eens schilderijen met hetzelfde thema in serie vervaardigde. We vonden zelfs een doek van de hand van Otten dat bijna identiek is aan het Catawiki-schilderij. De foto’s van beide schilderijen en hun signaturen zijn hier afgebeeld.
Nieuw gastenboek online! 28-01-2020
Er is inmiddels een nieuw gastenboek. U kunt dit vinden in de menubalk boven aan deze pagina. Wij zien uw commentaar met belangstelling tegemoet. Wij behouden het recht voor om berichten te verwijderen die niet voldoen aan de ‘webetiquette’.
Wikipedia 29-12-2018 
Op 29-12-2018 is op Wikipedia een artikel gepubliceerd van Peter J Sterkenburg in het Nederlands, Engels en Duits.
De Blauwe Wimpel juli/augustus 2018
Peter J. Sterkenburg, geboren in Harlingen was een autodidact. Op de kunstacademie voelde hij zich niet thuis en hij koos ervoor om zichzelf verder te ontwikkelen als kunstschilder. Na een moeilijke beginperiode, soms betaalde hij zijn maaltijden in Hotel Zeezicht en Anna Caspari in Harlingen met een schilderij, kreeg hij, door een kleine kring liefhebbers van zijn zeegezichten, aan de lopende band opdrachten. Dat was de reden dat hij destijds minder bekend was in grote kring. Hij was een ‘natte’ schilder. Olieverf had zijn voorkeur en samen met zijn penseelvoering, soms wel 25 lagen over elkaar, kwam een specifieke Sterkenburg tot stand. Je hoort golven ruisen, ziet de wolken bewegen en elk schip, of het nu een VOC schip uit de 17e eeuw of een hedendaagse reddingsboot was werd met uitermate precisie
geschilderd. Lees hier verder om het gehele artikel te lezen.
Gehoord & Gezien 08-12-2015
KATTEHAAR
Museumbezoekers Tineke Fhaner uit Makkum en Dicky Bosma uit Bolsward beschikken over een heel scherp oog. Onlangs bezochten ze de tentoonstelling over de zeeschilders in het Scheepvaartmuseum in Sneek, waarover deze krant vorige week uitgebreid schreef. In dat artikel stond ook de anekdote over schilder Peter Sterkenburg die vaak werkte met kat Josephine op schoot. Mist er een kattenhaar op het doek, zo luidt het verhaal, dan zou het geen echte Sterkenburg betreffen. En verhip: ’’We hebben er een ontdekt”, schrijven Fhaner en Bosma enthousiast. Op het schilderij van de reddingsboot glinstert in het midden van het doek, boven het opspattende water, een kattenhaar, zo stelt het duo vast.
03 december 2015, pag. 34 ‘Onzichtbare’ zeeschilders in Sneek
Gitte Brugman
In het Scheepvaartmuseum in Sneek hangt het werk van twee succesvolle zeeschilders. Vrienden van het museum liepen bij een lezing dit keer niet meteen naar de koffie, maar sloegen eerst af richting schilderijen.
Voor het werk van goede zeeschilders bestaan veel liefhebbers. Vaak verkopen zij hun werk aan particulieren en bedrijven, en blijft het ‘onzichtbaar’ voor het grote publiek. Het Scheepvaartmuseum in Sneek brengt daar met de huidige dubbelexpositie verandering in. De imposante zeegezichten van de Harlinger Peter Sterkenburg vonden hun weg naar particuliere collecties als die van Donald Trump, maar ook naar bedrijven als de Holland Amerika Lijn en Smit Internationale. Technisch tekenaar C.A. (Kees) de Vries verkocht ooit een scheepsportret via een Haagse galerie. Frits Donker zag het hangen, maar viste toen achter het net. Hij legde contact met de kunstenaar en kocht sindsdien al zijn werk. ,,Ik ben eigenlijk zijn mecenas.’’ Net als Donker heeft Ton van der Werf zitting in het bestuur van de Stichting Maritieme Schilderijen Peter J. Sterkenburg. Samen brachten zij het werk van de twee zeeschilders bij elkaar en zorgden voor de informatie. Donker is blij met de aandacht voor deze ‘kleine zeeschildertjes’. ,,Die dreigen anders weg te zakken.’’ Sterkenburg werd geboren in Harlingen. Zijn vader werkte in de koopvaardij, maar koos voor een baan aan de wal toen er nog een dochter werd geboren. Peter en zijn zussen groeiden op in Zeeland. Na vijf jaar solliciteerde zijn vader op een baan in Groningen, maar op het moment dat hij hoorde dat hij de betrekking kreeg, overleed hij aan een hartaanval. Pas 36 jaar oud. Moeder Ans vestigde zich met haar gezin in Franeker, waar Peter de middelbare school afmaakte. Hij had eigenlijk alleen belangstelling voor tekenen en maatschappijleer. Hij probeerde een opleiding bij Academie Ubbo Emmius in Leeuwarden, maar besloot al jong zijn eigen weg te gaan. Hij wilde als kunstenaar zijn brood verdienen. Zijn schilderijen van kippetjes verkochten goed, maar buurman Doede Bruinsma – groothandelaar in allerlei kunst – zag zijn talent en moedigde hem aan zich te specialiseren in zeegezichten. Toen hij kunsthandelaar Aard Koster ontmoette, kwam er meer vaart in zijn carrière. Hij verhuisde naar Zurich, waar hij vanuit zijn slaapkamer over zee kon kijken. Omdat hij goed verkocht, had hij voldoende tijd zijn grote voorbeelden te bestuderen, zoals Hendrik Willem Mesdag of de Engelse zeeschilders Montague Dawson en John Stobart. Sterkenburg beschouwde het schilderen als zijn vak, dat hij zo goed mogelijk wilde beheersen. Hij was uiterst nauwkeurig, iets dat liefhebbers van schepen en het schildersgenre aanspreekt. Omdat hij alleen naar de werkelijkheid schilderde, reisde hij ook geregeld de hele wereld over om het licht, de wolken en de zee te bestuderen van de plekken die hij vastlegde. Het effect hiervan is terug te zien in zijn werk.
‘Zit op het doek geen kattenhaar dan is het geen echte Sterkenburg’
Toen hij eenmaal in Kuala Lumpur was geweest werden zijn luchten lichter. Zijn schilderijen variëren in grootte, tot een wandpaneel van 7 meter aan toe. Per jaar maakte Sterkenburg zo’n veertig schilderijen, die hij vaak al had verkocht voor hij ze klaar had. ,,Hij zat altijd te werken met zijn kat Josephine op zijn schoot’’, vertelt buurman Henk Zwering. ,,Als er op het doek niet ergens een kattenhaar zit, dan is het geen echte Sterkenburg, zei hij dan zelf gekscherend.’’ De succesvolle schilder overleed in 2000, aan hartfalen, net als zijn vader. De Alkmaarder Kees de Vries leeft nog, maar treedt niet graag naar buiten. Frits Donker, die het merendeel van zijn werk in bezit heeft, sprak over hem tijdens de opening van de expositie. ,,Ik ben een scheepsliefhebber. Omdat ik in modellen niet kon vinden wat ik zocht, ben ik bij schilderijen terechtgekomen.’’ Net als Sterkenburg kan De Vries alleen dat schilderen wat hij zelf heeft gezien. Al zijn werk klopt tot in detail; als het kan, bestudeert De Vries zelfs de bouwtekeningen. Donker: ,,Hij bouwt ook modellen, die zijn zo goed, dat ze in collecties van musea zijn opgenomen. Net als zijn schilderijen.’’ De mecenas heeft een boek uitgegeven waarin het werk van De Vries is samengebracht. Bij elk schilderij geeft hij informatie over het afgebeelde schip. In het Scheepvaartmuseum is daarnaast het boek Met de zee verbonden te koop, over Peter Sterkenburg. Hierin niet alleen een uitgebreide biografie, maar ook informatie over de afgebeelde vaartuigen en over de totstandkoming van het werk. Sneek – Fries Scheepvaartmuseum: ma t/m za 10-17 u, zo 12-17 u, www.friesscheepvaartmuseum.nl
Expo Sterkenburg & De Vries in FSM BN 25-11-2015
Sneek
De vorige keer in deze krant afgedrukte aanhef van de wintertentoonstelling in het Fries Scheepvaart Museum, vanaf zaterdag tot en met 17 januari, was door een technisch probleem weggevallen.
De expositie is gewijd aan twee Nederlandse schilders van havengezichten: Peter Sterkenburg en Cornelis Albert de Vries.
Peter Sterkenburg werd in 1955 geboren te Harlingen als zoon van een zeeman. Pas na het vervullen van de militaire dienstplicht besloot hij van het schilderen zijn beroep te maken. Hij vestigde zich in Zurich en legde zich toe op het schilderen van zeegezichten. Zijn oeuvre omvat een indrukwekkend aantal schilderijen. Hij werkte veel op bestelling, maar ook zijn vrije doeken werden meestal verkocht voordat dat de verf was opgedroogd. Vaal beeldde hij oude schepen af, maar ook de moderne scheepvaart werd door Sterkenburg vastgelegd. In een typische stijl die sterk doet denken aan monumentale zeestukken uit de zeventiende en achttiende eeuw. Zijn werk werd internationaal, vooral in Azië, hoog gewaardeerd. Sterkenburg overleed in het jaar 2000, veel te vroeg. op het hoogtepunt van zijn roem.
Cornelis Albert de Vries werd in 1940 geboren te Alkmaar als telg uit een schippersgeslacht. In de werken van de Vries staat altijd het schip centraal. Hij treedt daarmee in de voetsporen van bekende scheepsportrettisten als Jacob Spin en Dirk Antoon Teupen. De Vries schildert schepen zoals de zeeman meent dat zij geschilderd moeten worden. Niet alleen de detaillering van de schepen klopt tot in de details. Ook de weergave van luchten zee zijn zeer overtuigend. Zijn schepen worden echt door het water gedragen. Van beide zeeschilders is werk te zien in deze dubbeltentoonstelling.
Holland America Line 31-08-2015
Het bestuur van onze stichting kreeg van VFD, het architectenbureau dat de inrichting van de schepen van de HAL verzorgt, een uitnodiging om te gaan kijken op de ‘Rotterdam’ die toen in Rotterdam aan de kade lag. In totaal hangen er 16 prenten van Peter Sterkenburgs schilderijen in de gangen van de ‘Rotterdam’. En op haar zusterschip de ‘Amsterdam III’ hangt het reusachtige, 7 meter lange, schilderij dat de hoofdstad in de 17e eeuw voorstelt. Hieronder een impressie.
Dorpskrant De Schudzeef 03-2015
Maritieme schilderijen Peter Sterkenburg in Visserijmuseum Zoutkamp
In het Visserijmuseum aan de Reitdiepskade in Zoutkamp is van 1 april tot en met 31 oktober de expositie "Met de zee verbonden" te zien. De expositie bestaat uit diverse werken van maritiem schilder Peter Sterkenburg (1955-2000). Hij heeft schilderijen van Zoutkamp en een gedeelte van de Zoutkamper vloot gemaakt. De schilderijen die in het Visserijmuseum te bezichtigen zijn, komen uit de collectie van Matthijs van der Ploeg.
Peter Sterkenburg, afkomstig uit Harlingen, is zonder twijfel één van de voornaamste Nederlandse maritieme schilders van de twintigste eeuw. De waardering die zijn werk met name in de laatste 10 jaar van zijn leven oogstte, deed hem goed, maar door zijn bescheiden karakter bleef hij liever op de achtergrond. Hij had niet zo’n behoefte aan publiciteit. Alles wat hij toen maakte, werd toch binnen de kortst mogelijke tijd verkocht. Zo valt het te verklaren dat zijn werk in Nederland alleen in kleine kring bekend is. Het Visserijmuseum verwacht dat deze expositie daar verandering in zal brengen en dat zijn prachtige schilderijen spoedig bij een groter publiek de waardering zullen krijgen die ze al vele jaren verdienen.
De Friese kunstenaar was in de laatste jaren van zijn leven zo succesvol dat zijn schilderijen al verkocht waren voordat hij ze klaar had. Op een lijstje aan zijn kastdeur stonden de vele speciale opdrachten die hij ooit nog eens had moeten maken. Zijn werken zijn over de hele wereld verspreid en vormen een bron van genoegen voor de gelukkige bezitters. In de 26 jaar dat Peter Sterkenburg als beroepsschilder werkzaam is geweest, wist hij zich een techniek eigen te maken die uniek en duidelijk herkenbaar is.
Matthijs van der Ploeg kwam in contact met de schilder en merkte dat deze zijn wensen kon vertalen in een schilderij. Uit het contact groeide een samenwerking die leidde tot de vervaardiging van een aantal grote olieverfschilderijen. Vissersschepen werden op zee, tijdens de visvangst of droog gevallen op het wad vereeuwigd. Ook bijzonder zijn de havengezichten van het vissersdorp Zoutkamp.
Het Visserijmuseum is er dan ook trots op de schilderijen te mogen exposeren, zodat ze vanaf 1 april te zien zijn voor een breed publiek
Bron:Dorpskrant De Schudzeef 03-2015
Loading...
"As if the waves were alive, the clouds moved and the wind swept the sails ...."
Copyright Stichting Maritieme schilderijen Peter J. Sterkenburg2019 Privacyverklaring
Aangeboden door FRLreclame