Nieuws Periode 1970-2000

---

Expositie in Hardegarijp aan de rijksstraatweg 75 21-04-1978

In Hardergarijp aan de rijksstraatweg tegenpver de kerk wordt in een kapperszaak een aantal schilderijen geëxposeerdvan van Peter Sterkenburg. Deze schilderijen die voornamelijk uit landschappen bestaan, doen denken aan de werkstukken die in de vorige eeuwen wel geproduceerd werden, Ze bezitten nogal een bruine gloed, een lichtval en voorwerpen die in de landschappen voorkomen , zijn ook al niet meer van deze tijd. De schilderijen worden tot aan het eind van de volgende maand tentoongesteld. Prijzen van f250 tot f950 (m.t).

Kapsalon Monique

Rijksstraatweg 75 Hardegarijp Tot eind april

---

 

Kunst & Antiekrevue mei/juni 1985

Zeeschilderijen
Van Peter Sterkenburg
In het mooi gelegen Noord-Hollandse dorp Schoorl exposeert t/m 16 juni a.s. de kunstschilder Peter Sterkenburg bij A.J. Koster Galerie aan de Laanweg 7-11. Peter Sterkenburg werd in 1955 te Harlingen geboren, hetgeen meteen zijn verwantschap met de zee verklaart. Hij is een autodidact en schilderde al op jeugdige leeftijd oude visserskoppen en boten voor bepaalde festiviteiten in Harlingen. Gevolg is, dat hij thans een groot kenner is van alles wat met schepen te maken heeft. 

De luchten op zijn schilderijen zijn fascinerend om te zien en daardoor zo sfeerbepalend. Of er nu sprake is van een zonsondergang of van ruig weer, Sterkenburgs schilderijen blijven boeiend om naar te kijken.
Zijn liefde gaat vooral uit naar vissersschepen en de oude zeilvaart. Men vindt Peter Sterkenburg daarom ook vaak zwervend langs de haven op zoek naar weer een oud schip.
Veel van zijn werk is de laatste jaren naar Canada, Amerika en Duitsland verkocht. Reden waarom de A.J. Koster Galerie zich thans zo gelukkig prijst met deze expositie, die dagelijks geopend is.

---

Wieringermeerbode 7 mei 1985 Schepen van Sterkenburg in gallery Koster Schoorl

Wie liefhebber is van traditionele schilderkunst, wie bovendien de zee wil zien, het schip, de schepen, de woeste elementen en dan weer de
onmetelijke waterspiegel, maar waar telkens het fijne sfeertje van al het maritieme gebeuren centraal staat. Wie dat wil proeven en beleven, is de komende maand welkom in gallery Koster aan de Laanweg in Schoorl.

Zaterdagmiddag zal burgemeester C. Bernard de expositie, de wel unieke tentoonstelling van werken van Peter Sterkenburg, officieel openen. Peter Sterkenburg, de Friese gigant, het natuurtalent, nauwelijks 31 jaar jong maar zonder enige overdrijving, de ontdekking van onze tijd.
Burgemeester opent indrukwekkende expositie.
Sterkenburg zal persoonlijk de catalogi signeren. De tentoonstelling wordt gecompleteerd (hoewel dit enigszins oneerbiedig overkomt naar de schilder) met een grote verzameling scheepsantiek. Peter Sterkenburg, Harlinger van geboorte, werd al op heel lange leeftijd
geboeid door alles wat zich op en rond het water afspeelt. Hij bracht uren door aan de Noorderhaven waar hij gebiologeerd raakte door de boten met hun lading hout uit Scandinavië of de vrachtschepen naar Engeland. Daar vertrekken ook de veerboten naar Terschelling en vlieland of vielen de vissersboten binnen met hun lading.
Elke stad aan het water heeft zo zijn eigen kunstenaars, die erdoor geïnspireerd raken.

Harlingen heeft Peter Sterkenburg.

Hij was bijzonder geïnteresseerd in de schepen van de bruine vaart. Hij is er nog lang niet op uitgekeken. Niet zo verwonderlijk overigens op zijn leeftijd.
Rembrandt
Op deze expositie zal een ieder zich thuis voelen. Ook zij, en misschien wel juist zij, die wat hun kunstkennis betreft Rembrandt, Van gogh en Appel hoog aanslaan.Maar onze eigen tijd telt vele en goede kunstenaars. Een van hen is Peter Sterkenburg. Oude schepen zijn een deel van zijn leven geworden. Niets,maar dan ook niets laat hij aan het toeval over, wanneer hij zijn doeken vult met zijn varende wereld. Het verraadt zijn grote kennis van alles wat met de zee van
doen heeft.
Binnen de lijst krijgt de kijker de indruk van de echte zee, de gedachte aan olieverf verdwijnt als de wolken zich samenpakken boven een
ware zeeslag. Foutloos en levens
echt luidt een van de kritieken. En zo is het in feite ook.Sterkenburg heeft zeer terecht grote bekendheid in het buitenland gekregen.
Zijn schilderijen “verdwenen” uit het gezicht richting Amerika en vele landen in Europa. Een rustige avond in de haven met schepen in rust, in het late zonlicht. Historische bouwwerken rond de havens. Oude vissersplaatsen rond het IJsselmeer en aan onze eigen Noordzeekust. Een walvisvaarder tussen grote ijsbergen en schotsen in het sfeertje van de oude Harlinger Groenlandvaarders. Schepen, zee en wolken. Zij zijn van Peter Sterkenburg en te zien in gallery Koster, die het als een eer beschouwd deze grote kunstenaar binnen zijn muren te hebben.
De gallery is geopend van dinsdag tot en met zaterdag van 11.00 tot 17.00 uur. Zondag van 13.00 tot 17.00 uur. Maandag gesloten. U mag dit beslist niet missen. Een van de vele zeegezichten van Peter Sterkenburg, die de hele komende maand te zien zijn in gallery Koster.

---

Artikel in het Peninsula Magazine, herfst 1992

Zee en gezien worden
KLM brengt de gevierde Nederlandse kunstenaar Peter Sterkenburg in november naar Hong Kong voor zijn eerste buitenlandse tentoonstelling - een zeldzame kans om zijn stemmige en dramatische zeegezichten te bekijken.
Download hier het artikel. (vertaald uit het Engels)

 

---

Maritiem schilder Peter Sterkenburg exposeert binnenkort in Hong Kong 19-08-1992 (Wijd & Zijd)
'Als ik de sfeer goed heb dan is het doek al voor 90% geslaagd'

ZURICH ·Dat hij een begenadigd 'maritiem  schilder' is geworden lijkt niet meer dan logisch. Al vanaf het moment dat hij van de middelbare school af kwam wilde Peter Sterkenburg schilder worden en de zee had altijd zijn grote interesse. Zijn vader was vroeger zeeman en kwam na lange reizen dikwijls thuis met de meest exotische cadeautjes, die Peter tot verbeelding spraken. En in zijn latere jeugd in Harlingen bracht hij uren door met het turen over de zee en het kijken naar de binnenkomende en uitvarende bootjes in de haven.
Sterkenburg geboren in 1955 lijkt een introvert man, die zijn woorden zorgvuldig kiest. Hij zegt: ,,In mijn jeugd was ik al dol op de zee en op schepen. Van mijn zesde en tiende jaar heb ik in Haamstede in Zeeland gewoond, waar mijn vader, die toentertijd al het zeemanschap had opgegeven, een hotel had. Wij woonden midden in de duinen, op luttele meters van de zee. Voor mij was het een prachtige periode in mijn leven. Je moet niet vergeten dat toentertijd nauwelijks toeristen waren in dat gebied. Het was er nog heerlijk rustig. Mijn vader heeft dat overigens ook geweten, het hotel liep voor geen meter. Laatst ben ik er nog eens op bezoek geweest en toen zag ik tot mijn verbazing dat nu het gemeentehuis erin gevestigd is”. 
Baardje
In zijn latere jeugd ging Sterkenburg in Harlingen naar school. Hij gebruikte de pauzes om naar de haven te gaan. Tekenen was in die tijd al een hobby van hem. Hij zegt: “Ik wist al vrij snel dat ik kunstschilder wilde worden, maar familie en kennissen zeiden altijd `doe dat niet, je kunt er geen droog brood mee verdienen”. Men raadde mij aan om de lerarenopleiding tekenen te doen. Daarom ben ik naar de Ubbo Emmius in Leeuwarden gegaan. Dat heb ik ongeveer anderhalve maand volgehouden. Daar liep dan zo’n  leraar rond met een baardje en een baret, en dat zag er allemaal vreselijk artistiek uit, maar het was niet mijn pakkie-an, Ik wilde het mijzelf aanleren. 
Hij begon in de jaren zeventig met het kopiëren van enkele schilderijen van Rubens. ,,Om de techniek van het schilderen met olieverf onder de knie te krijgen”, aldus Sterkenburg. ,,Al  snel ging mijn aandacht echter naar zeegezichten. Dat spreekt mij het meest aan. Schilders als Turner, Mesdag en de Amerikaan Dawson; daar heb ik enorm veel respect voor”. 
Met de jaren is zijn succes gegroeid. Verkocht hij zijn eerste werken nog voor ‘een paar tientjes`, tegenwoordig werkt hij vrijwel het hele jaar door in opdracht. Prijzen tussen de vijf – en de tienduizend gulden zijn dan niet zeldzaam. 
Doordat hij zoveel in opdracht werkt heeft hij maar weinig tijd om exposities te houden. In Nederland exposeert hij bijna nooit (hoewel voor de liefhebber enkele van zijn schilderijen de wand van het hotel Casparii in Harlingen sieren). In november hangt zijn werk in Hong Kong. ,, Dat is geregeld door de general manager van de KLM in Hongkong. De KLM, organiseert  ieder jaar een expositie van een Nederlandse kunstenaar in Hongkong en dit keer is de keuze op mij gevallen. Zij regelen de expositieruimte  en de publiciteit  en ik zorg voor de schilderijen".
Tupperware-bootje
Per jaar maakt Sterkenburg zo'n veertig schilderijen. Het meeste werken maakt hij zoals gezegd in opdracht. Hij zegt: ;,De opdrachtgevers zijn heel verschillend. Het kan bijvoorbeeld iemand zijn die een havengezicht wil hebben of een visser die zijn schip op het doek wil hebben. Toch accepteer ik niet alles. Als mensen zo'n akelig Tupperware-bootje geschilderd willen hebben dan stuur ik ze liever naar een collega. Neem ik een  opdracht aan, dan documenteer ik me zo goed mogelijk. Als ik een schip schilder moeten alle details kloppen. Daarom probeer  ik aan wat schetsen en vooral zoveel mogelijk foto’s te komen. En daarna probeer ik me voor te stellen hoe het schip eruit zou zien als je er met een klein bootje langs zou varen. Ik streef er naar om vooral de sfeer goed weer te geven. Als ik de sfeer van het water, het licht en de lucht goed heb dan is het schilderij al voor de helft klaar.
Bier
De Zuricher schilder die een aantal jaren in Franeker heeft gewoond, maakte enkele jaren geleden een 'studiereis' naar de Verenigde Staten. De vraag of hij naar Amerika is geweest om het werk van zijn voorbeeld de schilder Montague Dawson te bestuderen ontlokt  bij hem een steels glimlachje.
,,Studiereizen van kunstenaars zijn vaak niets anders dan vakantie", zegt hij.  Ze zijn aftrekbaar  voor de belasting en verder wordt meestal tussen de schetsjes door vooral het plaatselijke bier bestudeerd".
Sterkenburg, die zijn grote inspiratiebron de zee zo'n beetje in de achtertuin van zijn huisje aan de Zuricher  zeedijk heeft liggen, bemoeit zich totaal niet met de Nederlandse 'kunstscene'. Vooral de vele subsidies staan hem tegen. Hij zegt: ,,Het Nederlandse kunst¬wereldje laat mij koud. Al die subsidies. Kijk, als je het dumpen van duizenden broden in zee al kunst noemt dan valt mijn mond open van verbazing. Morgen gooit iemand een paar ton kernafval in zee onder het mom van 'kunst' en dan wordt dat geaccepteerd. Toen ik pas begon met schilderen maakte ik mij daar wel druk om, maar  tegenwoordig laat het mij totaal koud. Ik zucht even diep als ik weer eens zoiets lees of hoor en daarna ga ik maar weer  verder met schilderen dat ik het liefste doe.

---

Watersport Aktueel 14-01-93

Maritiem schilder Peter Sterkenburg al jaren verknocht aan de zee

,,Als ik de lucht maar goed heb dan komt de rest ook wel.

Zurich – Of het nu om een klipper uit de negentiende eeuw gaat of een zeiljacht:,, Het moeilijkste is eigenlijk de lucht. Kan ik daarin de sfeer goed treffen dan komt de rest ook wel”. Aan het woord is maritiem schilder peter Sterkenburg uit het Friese Zurich. Zijn verknochtheid aan de zee dateert al van jonge leeftijd. Zo prikkelden zijn vaders weerziens al zijn fantasie en zat hij later, toen zijn ouders in Zeeland een hotel hadden, dikwijls naar zee te turen.

Op die altijd intrigerende zee heeft Sterkenburg ook zelf ook een korte carrière gehad als zeeman.,, Ik heb zelfs enige tijd gevaren bij de Koninklijke Marine. Dat was niet zo`n succes. Ik ben bijna 2 meter, terwijl de schepen gebouwd waren op lengtes van 1.70 meter, dus na een halve dag had ik al diverse bulten en schrammen op mijn hoofd. Ik had direct al door dat dit niet vol te houden was”.

Sterkenburg ging verder met zijn hobby tekenen en schilderen. Oefende zichzelf door doeken na te schilderen en wierp zich tenslotte op zijn voorliefde voor zeegezichten. ,,Ik schilder natuurgetrouw. Zo moet een scheepstype herkenbaar zijn. Details vind ik wel belangrijk maar alleen als ondersteuning van de sfeerbepaling. Dat laatste is het leukste werk, daar stop ik ook de meeste tijd in. Het moeilijkste is in wezen een juiste weergave van de lucht”. Ideeën doet Sterkenburg vaak op in de buitenlucht. Door schetsen te maken, kan hij de kompositie van een haven of zeegezicht vastleggen. Het fototoestel is een gewillig hulpmiddel als het om de details van bijvoorbeeld een havengezicht gaat. “Vaak maak ik op de schetsen ook wat aantekeningen over de tekeningen de kleur in bijvoorbeeld de lucht”. Hij is niet een landschapschilder die met een pallet en doek op de dijk te vinden is. ,, de mooiste zeeluchten heb je als het hard waait. Als je dan met een doek van een meter in het vierkant op de dijk zit, moet je ontzettend hard kunnen lopen wil je nog iets kunnen schilderen”. De schilder uit Zurich heeft een lichte voorkeur het schilderen van klippers van halverwege de vorige eeuw. Ook de oude stoomschepen die rond de jaren dertig in de Harlingerhaven voeren, hebben zijn interesse. ,,Het liefst schilder ik werkschepen. Schepen die geleefd hebben, met hier en daar een deuk of een forse roestplek. Maar ik schilder ook wel moderne zeewaardige zeiljachten. Waar ik een hekel aan heb zijn die kleine plezierjachtjes van tegenwoordig. Daar zit echt niets in”. Eigenaren van schepen kloppen regelmatig bij Sterkenburg aan met het verzoek om een schilderij van hun schip te maken. ,,Het liefst loop ik dan even om het schip rond om de ideale hoek uit te zoeken, de plek waar het schip het beste uit komt. Voor een skûtsje is dat bijvoorbeeld schuin van achteren. Je ziet hoe de zeilen staan, hoe het roer en de zwaardenhangen. Verder krijg ik veel opdrachten van mensen die mij helemaal vrijlaten”, aldus de schilder die een groot deel van zijn schilderijen verkoopt aan buitenlanders. ,,Ja, er is voldoende te doen voor een schilder. Ik heb zelfs een wachtlijst. Een schilderij zegt toch ook veel meer dan een kale foto van een boot”.

 

---

“DE SAEN” ANNO 1850 informatiefolder Nol zoutman  11-08-1995

PETER STERKENBURG heeft met het schilderij “DE SAEN” anno 1950 opnieuw bewezen een uitmuntend kunstschilder te zijn.
Zijn impressie van “DE SAEN”, honderdvijftig jaar geleden, is zowel van interpretatie – compositie –en uitwerking van bijzonder. klasse.   

Peter Sterkenburg werd op 18 december 1955 geboren in Harlingen, waar hij als kind vaak in en om de haven te vinden was. Zijn romanti
sche stijl van schilderen, en zijn kennis van de oude zeilvaart en de zee, bezorgen hem in binnen- en buitenland een uitsteken reputatie.

Zijn werkstukken hebben grote aftrek, hetgeen resulteert dat Peter nu uitsluitend in opdracht werkt.

“DE SAEN” ANNO 1850
Het kunstwerk voert ons terug naar de tijd toen er nog ongeveer 
500 molens langs “DE SAEN” in bedrijf waren en waar de wind zorgde voor milieuvriendelijke energie.
Deze windmolens zijn de voorlopers geweest van een industriële ex-
pansie in de latere jaren langs het belangrijke water in de Zaan-
streek. Een grote en vermaarde verwerkings- en produktie-industrie is
hierdoor ontstaan. 
Cacao, granen, rijst, oliehoudende zaden, hout enz. werden in grote
hoeveelheden aangevoerd en verwerkt.
Vele bedrijven vormen nog steeds een band met dit verleden, zoals…1)

Wind en water voor de molens aan “DE SAEN” in het verleden en als
alternatieve energiebron in ontwikkeling in het heden.
Het kan verkeren.

---

Magazine Metro-May 19-05-1996 Kuala Lumpur

Als de wind roept

Door Salina Kahlid

De fascinatie van maritiem kunstenaar Peter J. Sterkenburg voor de oceaan begon al vroeg. Geen wonder, want de Nederlander is geboren in Harlingen, een oude vissershaven in het noorden van Nederland. "Sindsdien zijn de haven en de zee een deel van mijn leven geworden", zei de zoon van een zeeman in een recent interview. Sterkenburg, een autodidactische kunstenaar, zei dat zijn passie voor maritieme schilderijen begon tijdens zijn kleuterschooltijd. Als kind was zijn favoriete tijdverdrijf "elke dag aan de haven zitten om schepen voorbij te zien komen. Ik bracht uren door aan de haven, wachtend tot mijn vader terugkwam van zijn reis en ik zou ongeduldig luisteren naar zijn verhalen over de zee." De 41-jarige Sterkenburg zei dat hij dan tijd aan de haven zou doorbrengen om de schepen te schilderen. Hij ontdekte al snel dat hij talent had voor het schetsen van afbeeldingen van zeilschepen. Maar de jonge Nederlander moest de realiteit onder ogen zien: de baan betaalde niet goed. “Ik werd gedwongen om een baan met meer zekerheid te zoeken dus besloot ik het Nederlandse leger in te gaan. Maar toen besefte ik iets. 'Ik was een betere kunstenaar dan een soldaat',” zei de bebaarde Sterkenburg. Terwijl hij in het leger zat, erkenden zijn officieren zijn artistieke capaciteiten en gaven hem al snel de opdracht om militaire en maritieme schilderijen te maken. Na afloop van zijn “tour of duty” maakte hij verschillende studiereizen naar Frankrijk en de Verenigde Staten waar hij meer leerde over maritieme onderwerpen. "Ik heb zelfs mijn idool Montague Dawson ontmoet tijdens mijn verblijf in de Verenigde Staten", zei hij trots, eraan toevoegend dat het werk van Dawson hem fascineerde. "Nadat ik hem had ontmoet, besloot ik me volledig te concentreren op maritieme schilderijen", voegde hij eraan toe. Sterkenburg zei dat het moeilijkste was om “mijn zeegezichten tot leven te brengen. Ik wil dat mijn kijkers de wind voelen, de branding horen en meebewegen met de golven”, grapte hij. Hij zei dat de onderwerpen een grondige studie vereisten voordat ze op canvas werden overgebracht. “Ik kijk voortdurend in mijn maritieme boeken voor ideeën. Ze zijn erg handig, vooral als het gaat om het schilderen van landschappen van vroeger." Het schilderen van onderwerpen uit het verleden vereist dagen van studie, omdat ik precies moet weten welke gebouwen in een bepaalde periode langs de waterkant stonden", merkte hij op. Maar het duurde toch nog tot 1980 dat Sterkenburg zijn eerste solotentoonstelling had in Nederland, wat uiteraard een succes werd. In 1992 hield hij een tentoonstelling in Hong Kong. 

Sterkenburg was onlangs in Kuala Lumpur voor zijn tweede solotentoonstelling in Azië getiteld “Harbours of Asia and Australia”: now and in the past”. Ter voorbereiding op deze tentoonstelling maakte de Nederlander vroege 'verkenningsreizen' om de havens en zeegezichten van Penang, Maleisië, Singapore en Sydney te bestuderen. 

Ongeveer 20 van zijn schilderijen, geprijsd tussen RM 11.000 en RM 19.000, werden tentoongesteld in het Regent Hotel. 

Onder de stukken waren Melaka in de 17e eeuw, Penang Bridge 1995, Sydney Harbour 1995 en Singapore's Horsburgh Lighthouse 1860.

---

Maandblad Success april 1996

In april 1996 is er in het maandblad Success een artikel verschenen over Peter j Sterkenburg.  
Sharmini Nesaratnam bracht een bezoek aan de toonaangevende maritieme kunstenaar Peter Sterkenburg in zijn huis in Zurich, Nederland, om te horen wat hij deze maand gaat laten zien op zijn tentoonstelling in Kuala Lumpur.
 
Download hier het artikel. Download hier de vertaling.

---

MarineNieuws, Informatieblad voor de Koninklijke Marine, november 1999

175 jaar KNRM
Tijdens de festiviteiten rondom de jubilerende Koninklijke Nederlandse Reddingsmaatschappij  (KNRM) hield de Bevelhebber een toespraak in de Ridderzaal. Tijdens zijn toespraak ging de BDZ in op de uitstekende samenwerking tussen de KNRM en de Koninklijke Marine en sprak hij zijn waardering uit over het heldhaftig optreden van personeel dat door de jaren heen betrokken is geweest bij diverse reddingsacties. Tijdens de receptie bij het Kustwachtcentrum in IJmuiden bood de BDZ het bestuur van de KNRM een schilderij aan om hiermee enerzijds de grote waardering voor de KNRM te benadrukken en anderzijds de uitmuntende samenwerking tussen de reddingsmaatschappij en de marine te symboliseren. Het schilderij illustreert de gezamenlijke reddingsactie van KNRM en marine tijdens de reddingsacties op 6 juli 1990, toen de sleepboot Wotan ten noorden van Terschelling in zwaar weer (windkracht 9 en hoge golven) in grote moeilijkheden geraakte. Een reddingsboot van de KNRM samen met een helikopter van de Koninklijke Marine wisten alle zestien opvarenden van het schip dat er met 50 graden slagzij slecht aan toe was, te redden.

 

---